Zannediyorum geçen sene Kelepir'den almıştım, şimdi tam hatırlayamadım. İlk baskısı var. Kapağında böyle Dali tarzı bir resim var ama bu değil. Ya neyse işte.
Perec bir garip adam. Annesiz, babasız, akrabaların yanında büyüyen, Paris'ten çıkmayan, kendi halinde bir insan. Karakterinin de kendinden ve ilgisini çeken insanlardan başka uğraşacağı bir şey yok ki; bir sabah uyanınca kendini hamamböceği olarak değil de komşularını, sokakları, kendini dinleyen, okula gitmeyen, sınavına girmeyen, nefes almaya bile üşenen bir adam olarak buluyor. Oblomov tembelliği yok burada, düşünen bir adam var ve en büyük eylemi de bir şey yapmadan düşünmek. Kitabın cuk oturan epigrafında gizli her şey. Otobiyografik öğeler taşıyor diyorlar, taşımıyor diyorlar, bilmiyorum. Muhtemelen taşıyor. Müneccim miyim lan, ne bileyim ben. Allah Allaah. Bir de Yaşam Kullanma Kılavuzu'nun 100. bölümüdür bu kitap diyorlar, bilemiyorum. O kitabın yarısındayım daha. Şunların da bir çeviri adını yazıyorum, bir orijinal adını yazıyorum, kafama göre artık.
Evet, hoş kitap.
| Özgün adı: Un Homme Qui Dort |
| |
|
| Çeviri: Sosi Dolanoğlu | | Yayın Yönetmeni: Müge Gürsoy Sökmen | | Kapak Tasarımı: Semih Sökmen | | Kapak Resmi: Yves Tanguy |
|
| |
| Kitabın Baskıları: | | | İlk Basım: Ekim 1990 | | | 4. Basım: Mayıs 2010 |
|
Zannediyorum geçen sene Kelepir'den almıştım, şimdi tam hatırlayamadım. İlk baskısı var. Kapağında böyle Dali tarzı bir resim var ama bu değil. Ya neyse işte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder