Emmanuéle Bernheim - O'nun Karısı

"O" için belli bir erkek düşünülemez sanırım, Claire'nin doğası onu hemen her erkeğe sürüklüyor. Zaten herhangi birinin karısı da değil, çünkü evli değil. Çok tutkulu bir kadın, tutkusuyla evli olduğunu söyleyebiliriz. Kodlardan çıkardığım bu. Kod çözeceğiz, Bernheim arka arkaya sıraladığı günleri ve olayları birçok sembolik eylemle doldurmuş, hikâyenin içinde yer alan mesajları doğru okuyabilirsek Claire için bir tutkunun nerede bitip diğerinin nerede başladığını anlayabiliriz. Bunun için kısa cümleleri, tek satırda başlayıp biten onca eylemi çözümlemek zorundayız.

Claire doktor, otuz yaşında. Tek başına yaşıyor, ikiye böldüğü dairesinin bir odası muayenehane, diğer odası da kendi yaşadığı alanı oluşturuyor. Yemek kokularının odasına sindiğini düşünmesinden, domuz pirzolasından ve çaldırdığı çantasıyla birlikte giden anahtarlarının yerine yeni kilide ait üç anahtardan birini Michel'e vermeyecek olmasından anladığımıza göre yaşamından memnun değil. Kazandığı para az, Michel'in varlığı ona huzursuzluk veriyor, bunlardan kurtulmak istiyor. Thomas tam bu sırada karşısına çıkıyor. Çantasını çalan adam Thomas, muayenehaneye gelip ıslık çalarak oturuyor ve Claire'in korkmasına, masasının üzerindeki biber gazını cepte hazır tutmasına sebep oluyor. Giden hastanın ardından Claire tam saldırıya geçecekken çantanın koltukta durduğunu, Thomas'ın gittiğini görüyor. Parası ve kartı yerinde değil ama yeni biri var onun yerinde, evin karşısındaki inşaatta çalışan -müteahhit olduğu söyleniyor ama Claire'nin her düşüncesine şüpheyle yaklaşıyorum- Thomas. Karşılaşırlar, Claire çanta için Thomas'ya teşekkür eder, Thomas kadına ertesi gün görüşeceklerini söyler, gülümser ve gözden kaybolur. Görüşürler. Her gün öğle yemeği yerler, Claire Thomas'nın söylediği kahvenin şekerlerini cebe atar, evindeki çekmecelerden birinde biriktirmeye başlar. Daha sonra prezervatif ambalajları ve başka şeyler de birikecektir. Sonra daha da görüşürler, evini yuva olarak görmeye başlar Claire, Michel'in hediye ettiği eşyaları ortadan kaldırır, evi düzenler. Michel anlar, ilişkilerinin bittiğini kabullenir ve ortadan kaybolur. Thomas eve gelir, sevişirler. Mutluluğun zirvesidir Claire için bu. Telefon defterine Thomas'yı kaydeder, yaşamına giren bu adamın her bir zerresini kendi hayatına katar. Sonra Thomas evli ve iki çocuğu olduğunu söyler. Claire gülümsemeye devam eder, hiçbir şey değişmez.

Claire, Thomas'yla ilgili hayallerini dizginleyemez. Evin önünden geçen ambulansta Thomas'nın olduğunu düşünür, inşaatta bir kaza. Markette karşılaştığı iki çocuklu kadın Thomas'nın eşidir, çocuklar Thomas'nındır, hatta marketteki bütün çocuklar Thomas'nındır. İnce bir nokta; kafede otururlarken dizlerinin temasından ötürü çorabının izinin Thomas'nın derisine çıkmış olacağını düşünür Claire, adamın yaşamında bir iz bırakmak istemektedir. Hiçbir şey sormaz, hayalleri üzerinden her soruya cevap bulur. Bir saat on beş dakika, görüştükleri -hafta sonları hariç- hepi topu budur. Her gün bir saat on beş dakika. Claire, evdeki bütün saatlerin pillerini çıkarır, Thomas bir şekilde saati öğrenir ve normalden daha önce gider. O andan sonra hiçbir şeye karışmaz Claire, her şey olduğu gibi ilerler. Noel tatili gelir, Thomas ortadan kaybolur, Claire ailesinin yanına gider. Thomas'dan ailesine bahsedemez, aile Michel'i sevmektedir ama Michel yoktur artık, eskimiştir, daha doğrusu eskitilmiştir, Claire'nin değişken doğasının sonucu olarak yeterince acı çekip ortadan kaybolur. Geçmişteki bir aile ziyaretinde Michel'in ağladığını duyar Claire, pek sallamaz. Pek bir şeyi sallamaz aslında, hastaları ve Thomas dışında ilgilendiği bir şey yoktur, araya Christophe da karışır. Yılbaşı yemeğinde arkadaşları tanıştırır, adamın kendisini öpmesine izin verir, sonra adamı evine götürür, sevişirler. Sabah çarşaflar değişir, Thomas'nın ne kadar sağlıklı olduğu düşünülür. Adam hiç hasta olmamaktadır. Bir doktor için, hatta annelik çanları çalmaya başlamış biri için tercih sebebi, sağlıklı bir partner.

Dayanamayıp mevzuyu anlattığı bir arkadaşına göre Thomas eşinden ayrılıp kendisiyle evlenebilir, böyle olabilirdi, Thomas aslında evli olmadığını, haliyle çocuklarının da olmadığını söylemeseydi. Eşle ve çocuklarla ilgili hayaller sürer, Claire her seferinde onların var olmadığını düşünür ama kendini durduramaz, hatta prezervatifsiz sevişme teklifini de geri çevirir, çünkü sevişmelerinin kanıtı olarak çekmeceye konacak yeni prezervatif ambalajları lazımdır. Somut bir kanıt ister Claire, hiçbir şey ona yetmez gibidir. Thomas'nın banliyödeki evini birlikte yaşamaları için düzenlemeleriyle birlikte Bay Corey çıkar ortaya, bir hasta. Kırk beş yaşlarında. Beyaz saçlı, yakışıklı bir adam. Thomas için kurulan hayallerin bir bölümünün onun için de kurulduğunu görürüz, düşürdüğü kibrit kutusu, çöpe atılan şekerlerden ve prezervatif ambalajlarından sonra çekmecenin ilk koleksiyon malzemesini oluşturur.

Thomas'yla evlenmek, ondan çocuk yapmak isteyen Claire için erkeklerin birer koleksiyon malzemesi olduğunu söylemek mümkün. Bir süre sonra Thomas'nın Michel'e dönüşmesi belki zor ama o da Thomas olarak ortadan kaybolabilir. Anlatı oldukça hızlı, hikâye hızla eskiyor, Claire için hiçbir şey yeterince kalıcı değil ve bu durum anlatının biçimini de oluşturuyor bir açıdan. Aslında eskitmek de doğru değil, sadece her parıltıyı yakalıyor kadın, özel bir ânı hiçbir zaman kaçırmıyor ve Thomas'yla mutlu bir evliliği sürdürebilecek durumda, tabii Thomas'nın bir ilişkiden beklentisi Claire'ye uygunsa.

Kısacık bir metin, üzerine uzun uzun düşünülebilir.