Yaş 7 falan, Mustafakemalpaşa'dayım. Doğum günü kutlaması oldu, alt komşunun kızı Aslan Tomson'u verdi bana. İlk Orhan Kemal kitabım oydu. Liseye kadar gerisi gelmedi. Ardından Avare Yıllar, Gurbet Kuşları derken geldi. Bunu okumamıştım, bir de Eskici Dükkanı var okunmamış. Onu da okurum bir ara.
Hapishane hayatı. 1941. Parası olan konuşuyor, olmayan yastıksız, yorgansız, penceresiz koğuşta yaşamaya çalışıyor. Soğuktan donanlar oluyor falan. Bir gün kan davasından hapse düşmüş bir kaptana annesinden 150 Lira geliyor. Büyük para 150 Lira. Yancılar türüyor tabii. Koğuş değiştirmek için yatak satın almak lazım, o da büyük para. Kumara girmeden olmuyor. Kaptan da giriyor en sonunda kumara. Biraz da kıt bir arkadaşımız, kadınsızlıktan kafayı yemiş. Hapishanenin en zengin adamını üttükçe ütüyor. Pencere taktırıyor koğuşa, duvarları badanalatıyor. Derken olaylar, gerisini anlatmıyorum.
Mapus argosu on numara, hapishane günlerinden faydalanmış Orhan Kemal tabii. Onun dışında tipik Orhan Kemal insanları. Özlemişim şahsen.
On numara novella, iki saatte biter.
Özeti okuyunca canım okumak istedi. Bunu okumamıştım. Elinize sağlık.:)
YanıtlaSil