Barış, Piaget'nin Bilişsel Gelişim Dönemleri'ne göre İşlem Öncesi Dönem'de. 4-5 yaşlarında. Bu dönemin çocukları sıklıkla soru sorar, mantık gelişmediği için sihirli nedenler oluşturur. Çocuğun hayal gücünün hayatı anlamlandırma çabasında en etkin olduğu dönemdir. Romanın etkileyiciliği de Barış'ın düşünme şekliyle hapishaneyi, acıları ve mutluluklarıyla insanları, küçücük bir dünyayı algılama çabası yoluyla ortaya çıkıyor. "Miki'nin işemesi" çok küçük bir örnek. Bir de şu var:
"'Nişanlın neden kafeste?' diye sordum. Halkını sevdiği içinmiş.
'Sen niye buradasın?' diye sordum Nevin'e.
O da halkını sevdiği için buradaymış. Ben büyüyünce halkımı hiç sevmeyeceğim. Halkını sevenler hep kafese giriyor." (s. 23)
Böyle örnekler bir dünya. Hapishane yöneticilerinin acımasızlığı, koğuşlardaki çekişmeler, dışarısı, içerisi, Barış'a ablalık yapanlar, herkes, her şey Barış'ın gözünden kara mizaha bürünerek yansıyor okura. Küçük bir çocuğun gözünden bakıldığında yapılan bütün kötülüklerin ne kadar anlamsız olduğu görülüyor.
Filmini de izlerim ben bunun. Okunmalıdır.
Filmi birkaç kere izledim ama kitabı hiç okumadım. İzlerken sırf sonu değil bir sürü sahnesi boğazıma bir düğüm oturtmuştu.
YanıtlaSilBu arada yazıların arasının açıldığı fark edilmiyor sanıyorsanız yanılıyorsunuz :)
Filmi izlemek istiyordum ama kitabı olduğunu hiç bilmiyordum. Ben de bir yerlere not edeyim.
YanıtlaSilKitaplar biriktikçe birikiyor, bazı şeyleri unutmayayım diye hiç sevmememe rağmen notlar çiziktirmeye başladım. Daha sık yazarım umarım.
YanıtlaSilBugün de birçok Barış vardır, hapishanede olması şart değil. Tanısanız siz de seversiniz. Denk gelirseniz kaçırmayın kitabı.